Bir gün iki kurbağa süt dolu bir küpün içine düşmüşler.
Kurbağalar atlamış, zıplamış, çırpınıp durmuşlar. Ama nafile!
Küpün içi kaygan olduğu için bir türlü dışına atlayamamışlar. Kurbağalardan biri dayanamayarak "Buradan kurtuluş yok!" diye düşünmüş ve kendini salıvermiş, tabii sütün içinde boğulmuş.
Öbür kurbağaysa azmini yitirmeyerek "Direnmeye devam etmeliyim; zıplayayım, belki gelip kurtaran olur!" diye düşünmüş, başlamış sıçrayıp debelenmeye ve bağırmaya... Uzun süre uğraşmış, didinip durmuş, bakmış ki kimse gelemiyor; tam azmini, umudunu yitiriyormuş ki, içinde zıpladığı süt çalkalanmadan dolayı kaymak bağlamaya başlamış.
Direnen kurbağa da kaymağın üzerinde kalıp batmaktan kurtulmuş ve sıçrayıp dışarı atlayıvermiş.
