ÖZGÜRLÜĞÜ ÇİZMEK

Bazen insanları hafife almak için 

"Çocuk gibisin, çocuk gibi davranıyorsun!" denir ya. 

Bu hikâyeden sonra çocuk gözüyle bakma­nın basit olmadığını anlıyor insan.

 Babası İspanya'nın en ağır siyasî cezalarının verildiği hapishanede mahkûmdu küçük kızın. Fırsat bulduğu her hafta sonu babasını ziyaret için annesiyle birlikte hapishaneye giderdi. 

Yine ziyarete giderken babası için çizdiği resmi yanında götürdü, ancak hapishane kurallarına göre özgürlüğü çağrıştıran her türlü şeyin mahkûmlara verilmesi yasaktı. 

Bu sebeple kâğıda çizdiği kuş resmini kabul etmemişler ve oracıkta yırtmışlardı. Çok üzülmüştü kü­çük kız. 

Babasına söyledi bunu, o da "Üzülme kızım, yine çizersin; bu sefer çizdiklerine dikkat edersin olur mu?" dedi. 

Küçük kız di­ğer ziyaretinde babasına yeni bir resim çizip götürdü. 

Bu sefer kuş yerine bir ağaç ve üzerine siyah minik benekler çizmişti. Baba­sı keyifle resme baktı ve sordu: "Hım mm! Ne güzel bir ağaç bu! Üzerindeki benekler ne? Portakal mı?" Küçük kız babasına eğile­rek sessizce cevap verdi:

 "Hşşşşt! O benek­ler ağacın içinde saklanan kuşların gözleri!"